4 Ιουν 2017

20170602 σάββατο των ψυχών



Α. «γράψε μου σ' ένα χαρτάκι τα ονόματα· γράψε τον άντρα μου, τους γονιούς μου… και ποιούς άλλους να βάλω; η κ γράφει ένα σωρό»

Β. «όταν είμασταν παιδιά, τέτοια μέρα μαζευόμασταν όλα τα μικρά έξω από την εκκλησιά, θάμασταν εκατόν πενήντα πιτσιρίκια και περιμέναμε να τελειώσει για να φάμε τα κόλυβα. Αλλά πόσα να φάμε, ήταν πολλά· ε μετά παίζαμε κολυβοπόλεμο, τα πετούσαμε ο ένας στον άλλο.»

Γ. «παλιά τα μισά κόλυβα τα ρίχναν στο πανέρι, για τους φτωχούς. τώρα ποιός να τα φάει; τα ρίχνουν στις κότες.»

φίλησαν το εικόνισμα, άναψαν κερί και το έβαλαν στο κέντρο του πιάτου. απόθεσαν το πιάτο με τα κόλυβα και κάθισαν στα στασίδια και τους πάγκους. ο παπάς θα διαβάσει τα χαρτάκια που του έχουν δώσει· υπέρ αναπαύσεως, συζύγων, αδελφών, γονέων, παιδιών...
περίπου σαράντα γυναίκες, όσες και τα πιάτα.

δυο φορές το χρόνο είναι το σάββατο των ψυχών